Galicië is gelegen in het meest Noordwestelijke puntje van Spanje. Een autonome regio waar leven van het land centraal staat en ze onder andere wijn verbouwen. We bezoeken een typische Furancho, proeven wijn, chorizo en krijgen een kijkje het pure leven van de Galegos.
De weg slingert door het bos naar beneden, plots houdt de Suzuki van Antonio stil bij twee enorme bomen. Uit de stam van de boom lijken meerdere bomen te groeien. ‘Deze bomen zijn zo’n 400 jaar oud schat ik. In het verleden kapte de inwoners de boom niet bij de stam, maar halverwege. Zo bleef de boom in leven, groeide weer door én de mensen hadden stookhout.’ Deze kennis deelt hij graag met ons in de hoop dat we in de huidige tijd ook meer in harmonie met de natuur kunnen leven.

Over smalle weggetjes komen we aan bij Furancho San Mamed. Van origine is een furancho een plek waar de wijnmakers hun ‘overtollige’ wijn tegen een zacht prijsje verkochten. Later kwam daar ook eten bij. Veel van de wijnproductie is voor eigen gebruik en dus blijft er vaak over. De furancho’s zijn een plek om mensen te ontmoeten in een familiaire setting. Soms schuif je echt bij de mensen aan, omdat de furancho primair een woonhuis is. Om de concurrentie met de ‘echte’ restaurants te beperken heeft Galicië in 2012 regels opgesteld. Zo zijn de meeste furancho’s uiterlijk tot 1 juli open (dan is de overtollige voorraad van de oogst op) en mogen ze maximaal drie maanden per jaar open zijn.
Gastvrij
Pepe, een lange en vriendelijke meneer opent de deur en heet ons welkom bij het haardvuur. De ruimte is gevuld met een lange tafel en oude wijnattributen sieren de muur. Aan de tafel zit nog een stel uit Santiago de Compostella met een hondje, tevens genaamd Pepe. De gastheer ziet daar de humor wel van in. Wanneer we aan de tafel worden uitgenodigd is direct de essentie van de Furancho voelbaar. Een verzameling tot dan toe onbekenden, die een glas en een maaltijd delen en elkaar leren kennen. Bij de wijn, geserveerd in een aardewerken karaf, bestellen we soep en tortilla. Beide geserveerd met huisgemaakt brood. Ook de chorizo moeten we nog even proeven. Een smaakexplosie zo knapperig van het houtvuur af.




Het land en leven van het land staan centraal. Rosa is de vrouw des Furancho en vraagt herhaaldelijk wat wij in Nederland verbouwen. Asperges, aardappelen, sla en tja veel groente, zoals tomaten in kassen. En wat doen we dan met al dat land dat ooit onder water stond? Uhm, daar staan met name woningen. Het wordt even stil aan tafel. Ze verandert het onderwerp en laat trots de foto’s zien van de varkentjes die we zojuist als chorizo hebben opgegeten. Een mooie tijd om de daktent uit te klappen en te slapen in de tuin bij Rosa & Pepe.
“Als je verbouwt voor eigen productie gebruik je geen gif”
Antonio
We zijn van plan om door te rijden naar de hoofdstad van Galicië, Santiago de Compostella, als we de dochter en schoonzoon Antonio van de familie ontmoeten. Hij nodigt ons uit om de omgeving te zien en we volgen hem in zijn Suzuki. Aangekomen bij de mirrador zien we eindeloze wijngaarden en beneden in het dal slingert de Rio Sil. De druiven groeien hier wilderig op de stam, zonder bedrading om de uitlopers te begeleiden. We gebruiken hier geen gif in de wijngaard vertelt Antonio. Volg je de rivier naar het zuiden, en hij volgt de rivier met zijn vinger, dan is dat wel anders. Ik vraag hem waarom dat verschilt. ‘Als je met name verbouwt voor eigen consumptie dan gebruik je geen gif. Hij zet me aan het denken.


Het gebied kent verschillende variaties druiven en van de overgebleven schillen wordt aquardente – bij ons bekent als grappa) gemaakt. De rivier zet sediment af aan één kant. Daar is de bodem zeer vruchtbaar en kunnen de wortels van de druif dieper wortelen. Dit resulteert in een wijn voor iedere dag (dia à dia). Aan de kant zonder sediment moeten de druiven beter hun best doen. De grond is droger en de wortels blijven meer aan de oppervlakte. De druif geeft hier diepere smaken aan de wijn. Een bijzondere fles om met vrienden of familie te delen bij een goede maaltijd. Beide smaken heerlijk en puur!
Op de hoogte blijven?
Krijg éen keer per maand een email van ons.